پله هاي مسير زندگي را گام به گام پيموده اي كه به اين آغاز برسي. دوره اي كه تكرار نشدني است...
آنگاه كه نهال آرمانهايت با تلاشت توانمند شد و به ثمر نشست؛ ميوه هاي آن درخت پر ثمر را با لبخندي بر لب كه يادآور خاطرات خوش و حكمت خاطرات تلخ اين دوران است، خواهي چيد.
اكنون، بيش از هر دوره ديگري از زندگي، آميخته با شور و دانشي؛ طعم هياهو را با تمام وجودت حس ميكني...
در كلاسهايي كه تو را با صلابت ميخواهند
و كتابهايي كه دريچههاي روشن پرواز تو هستند
شناختي كه در وجودت، چون خوني تازه ميجهد
و راز جواني كه بر جان و تنت تازه ميشود.
تو نشانهاي از راههاي روشن آيندهاي...
آيندهاي كه خود سازنده و معمار آني.
روزتان مبارك دانشجويان تلاشگر سرزمينم...
|